Συμπεριφορά μη κορεσμένων εδαφών
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στη μελέτη των μη κορεσμένων εδαφών διότι παρατηρούνται κυρίως προβλήματα στην ευστάθεια πρανών (εξάρτηση της αντοχής στην ακόρεστη ζώνη από τη μύζηση), διόγκωση
εδαφών (φυσικών ή συμπυκνωμένων κατά την ύγρανσή τους, ή και αντίστοιχη συρρίκνωση κατά την ξήρανσή τους), ροή νερού στην ακόρεστη ζώνη (λόγω παρατεταμένης βροχόπτωσης, εξάτμισης ή ανόδου της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα), σε συνδυασμό με τις παρατηρούμενες εναλλαγές του καιρού. Η χαρακτηριστική μικροδομή των μη κορεσμένων φυσικών εδαφικών υλικών αντανακλάται στη μηχανική τους απόκριση και στα χαρακτηριστικά αντοχής και παραμορφωσιμότητάς τους. Ως βασικός παράγοντας επηρεασμού της συμπεριφοράς των φυσικών εδαφικών αποθέσεων, αναγνωρίστηκε η μικροδομή τους, πρώτα από τον Terzaghi 1941. Έκτοτε μελετήθηκε συστηματικά για κορεσμένα εδαφικά υλικά. Το 1990 ο Burland παρουσίασε μία μέθοδο σύγκρισης φυσικών και αναζυμωμένων εδαφικών υλικών που υιοθετήθηκε από πολλούς ερευνητές (π.χ., Hight et al., 1992; Allman and Atkinson 1992; Burland et al., 1996; Cotecchia and Chandler 1997, 2000; Georgiannou and Burland 2001; Mitchell and Soga 2005; Gens 2011).
Αντίθετα, η έρευνα σε μη κορεσμένα εδαφικά υλικά έχει επικεντρωθεί στην πειραματική μελέτη εδαφών όχι στη φυσική τους κατάσταση αλλά είτε συμπυκνωμένων είτε αναζυμωμένων στη φυσική τους υγρασία. Στόχος του προγράμματος είναι να αποτυπωθεί η επίδραση της μικροδομής των φυσικών μη κορεσμένων εδαφικών υλικών στην υδρομηχανική συμπεριφορά τους, χρησιμοποιώντας ως πλαίσιο αναφοράς την απόκριση των αναδομημένων φυσικών υλικών στο εργαστήριο μέσω π.χ. (i) του προσδιορισμού των χαρακτηριστικών διαπερατότητας και διακράτησης νερού και (ii) της απόκρισης σε μονοδιάστατη συμπίεση και τριαξονική φόρτιση υπό ελεγχόμενη μύζηση.
Χρηματοδότηση: (NTUA’s Basic Research Framework Program, PEVE). 2022-2024